DORADZTWO ENERGETYCZNE
 
Ze względu na złożoność techniczną i ekonomiczną racjonalizacji użytkowania energii niezależne fachowe doradztwo jest niezbędnym warunkiem prawidłowych działań i decyzji:
-  właścicieli budynków- dotyczących energooszczędnej eksploatacji,
-  inwestorów - dotyczących podejmowania inwestycji,
-  decyzji banków - dotyczących udzielania kredytów na te inwestycje.

Właściciele, zarządcy i użytkownicy budynków najczęściej nie mają wystarczającej wiedzy, aby prawidłowo ocenić istniejące zużycie energii i możliwe do uzyskania oszczędności, a także wybrać optymalne rozwiązania techniczne umożliwiające obniżenie zużycia energii. A zatem potrzebna jest pomoc w formie działanie doradców energetycznych.

Działalność doradcy energetycznego można określić jako szczególny rodzaj rzeczoznawstwa. Jego szczególny charakter polega na stałym celu, którym jest racjonalizacja użytkowania energii, stałym kryterium oceny, którym jest efektywność ekonomiczna oraz na interdyscyplinarności rozpatrywanych problemów, które dotyczą zarówno stanu obiektu, jak i procesu jego użytkowania, w zakresie technicznym, ekonomicznym, prawnym, organizacyjnym, uwzględniając także zachowania użytkowników.

Doradca (audytor) energetyczny jest to specjalista w zakresie środków technicznych oszczędzania energii i ochrony środowiska oraz w zakresie oceny efektywności ekonomicznej inwestycji energooszczędnych, działający jako niezależny, obiektywny doradca.
 
Zadania audytorów mogą obejmować:
• Opracowanie audytów energetycznych dla termomodernizacji i remontów,
• opracowanie świadectw energetycznych dla budynków i lokali,
• pomoc przy opracowaniu wniosków kredytowych,
• przygotowanie dla banków opinii o celowości udzielania kredytów na inwestycje energooszczędne,
• doradztwo dla projektantów oraz analizę i ocenę energetyczną rozwiązań projektowych,
• kontrolę jakości inwestycji energooszczędnych w trakcie ich realizacji,
• ocenę wyników inwestycji energooszczędnych (osiągniętej oszczędności energii),
• nadzór nad eksploatacją, w tym badania i pomiary
• doradztwo dotyczące energooszczędnej eksploatacji obiektów, np. kotłowni, budynków itp.

Przez zmniejszenie zużycia energii można osiągnąć znaczne korzyści ekonomiczne. Aby te korzyści osiągnąć na ogół trzeba dokonać pewnych zmian w istniejących instalacjach, urządzeniach i elementach budowlanych, czyli trzeba zrealizować pewne inwestycje modernizacyjne.
Jest wiele możliwych rodzajów inwestycji, które mogą przynieść korzyści finansowe, ale ich powodzenie zależy od prawidłowej oceny opłacalności oraz prawidłowego przygotowania, właściwej organizacji i sposobu finansowania. Źle ocenione i źle przygotowane inwestycje mogą nie spełnić oczekiwań i zamiast korzyści przynieść straty pomimo, że podobne przedsięwzięcia  zostały gdzie indziej zrealizowane z pełnym powodzeniem.
/Źródło; zae.org.pl/
Podstawowe znaczenie ma więc opinia ekspertów, którzy potrafią wybrać rozwiązanie optymalne i nieszkodliwe dla środowiska oraz przewidzieć rezultaty inwestycji. Bazując na rozwiązaniach i doświadczeniu należy przygotowywać strategie i plany działań zmierzające do ograniczenia zużycia energii zarówno niewielkich osiedli i skupisk budynków jak i gmin i aglomeracji miejskich. Począwszy od wyboru źródła energii, poprzez formę i sposób przesyłu, po końcowe użytkowanie energii. Istotnym elementem tutaj staje się nie tylko działanie inwestora, lecz również zachowanie i odbiór działań przez użytkowników końcowych, czyli społeczności lokalne. Odpowiedni dobór komunikatu i przedstawienie działań społecznościom lokalnym wpływa pozytywnie na efektywność podjętych działań.
Główne zadania doradcy energetycznego to analiza źródeł energii, dobór ich wykorzystania oraz analiza i optymalizacja obiektu, mająca na celu obniżenie jego energochłonności.

Doradca przygotowuje:
• Strategię i plany działań zmierzające do ograniczenia zużycia energii (wybór źródła energii, formę i sposób przesyłu, końcowe użytkowanie energii).
 • Analizę potencjalnych start ciepła,
 • Analiza potencjalnych strat przy dostarczaniu i rozprowadzaniu energii,
 • Analiza rodzaju źródła energii i przystosowanie do potencjalnych poziomów zużycia energii,
 • Analiza końcowego zużycia i jego minimalizację.
 

Dzięki odpowiedniej analizie, zwanej audytem energetycznym możliwe jest zaoszczędzenie nawet 50% energii aktualnie zużywanej. Wymiana okien, docieplenie, wymiana wentylacji czy dopasowanie źródła ciepła to niektóre z możliwych usprawnień.
Wiedza i doświadczenie poparte konkretnymi faktami pozwolą przygotowują koncepcje wykorzystania energii w całych osiedlach domków czy też budynków wielomieszkaniowych. Ważne zatem jest doradztwo już w fazie projektowania, a następnie analiza efektywności przeprowadzonych prac w zakresie przyszłych możliwych usprawnień.
Od analizy potencjalnych start przez nieszczelności okien czy przegród, po wentylację, sposób dostarczania i rozprowadzania ciepła, rodzaj źródła energii i przystosowanie do potencjalnych poziomów zużycia energii, po końcowe zużycie i jego minimalizację - wszystkie działania zmierzające do oszczędności energii a dzięki temu minimalizacji kosztów już w fazie projektowania. To w szerokim skrócie jak wyglądać może konsultacja związana
z doradztwem energetycznym. Każdy przypadek jest rozpatrywany indywidualnie pod
względem efektywności energetycznej i ekonomicznej.

Doradztwem energetycznym objęci są:
• Odbiorcy indywidualni,
• Niewielkie osiedla,
• Skupiska budynków,
• Gminy,
• Aglomeracje miejskie,
• Usługi i produkcja przemysłowa.

Praktycznie każda analiza wykonywana w fazie przedinwestycyjnej (w fazie decyzyjnej)
związana jest z powstaniem określonej dokumentacji - opracowania, które określa przedmiot
analizy, jej treść, wyniki oraz rekomendacje dalszych działań. W przypadku zagadnień
związanych z wytwarzaniem oraz wykorzystaniem energii, podstawową formą takiej
dokumentacji jest audyt energetyczny.

Audyt energetyczny dotyczy w szczególności:
•Budynku mieszkalnego,
•Budynku zbiorowego zamieszkania (dom opieki społecznej, hotel robotniczy, internat - bursa szkolna, dom studencki, dom dziecka, dom emeryta i rencisty,)
•Budynku wykorzystywany przez jednostki samorządu terytorialnego do wykonywania zadań publicznych,
•Lokalnej sieci ciepłowniczej,
•Lokalnego źródła ciepła.

Więcej informacji na temat audytu energetycznego i warunków uzyskania premii termomodernizacyjnej znajdą Państwo w zakładce Audyt Energetyczny.

Warto zwrócić uwagę, że  zamieszczony w rozporządzeniu wzór audytu nie jest jedynym wzorem, jaki musi być stosowany, Rozporządzenie określa bowiem wyłącznie wzór audytu wymagany przy ubieganiu się o kredyt TERMO z Banku Gospodarstwa Krajowego i jego częściowe umorzenie.
Audyt energetyczny obiektów oraz procesów przemysłowych jest już bardziej skomplikowanym zagadnieniem, stąd nie posiada on ustandaryzowanej formy. Zakres możliwości modernizacyjnych służących oszczędności ciepła i energii jest w tym przypadku silnie uzależniony od specyfiki takiego budynku bądź procesu.

Oprócz audytu energetycznego formą doradztwa energetycznego mogą być opracowania studium wykonalności. Opracowania studium wykonalności wykonuje się według standardu UNIDO (United Nations Industrial Development Organization - Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju Przemysłowego). Opracowania te - choć generalnie przeznaczone są one do wszelkich rodzajów inwestycji - również doskonale zdają egzamin dla potrzeb inwestycji związanych z energią. Wyróżnia się następujące podstawowe typy studiów:
- Studium analiz możliwości, studium celowości,
- Studium analiz możliwych wariantów,
- Studium wykonalności, studium ostatecznej wersji projektu inwestycyjnego.

Studia te w doradztwie energetycznym odnajdują zastosowanie głownie w zagadnieniach, dla których jest już określona pewna wizja projektu inwestycyjnego, bądź których wielowariantowość lub stopień złożoności wymaga szczegółowej analizy.

Studium analiz możliwości, studium celowości - jest to pierwsze studium wykonywane po ustaleniu wizji projektu inwestycyjnego, może być w zależności od stopnia swojej szczegółowości opracowaniem jedno lub dwuetapowym. Raport końcowy tego studium powinien wstępnie identyfikować ilościowo i jakościowo pomysł projektu inwestycyjnego oraz zawierać projekt decyzji co do celowości kontynuowania dalszych prac studialnych, albo proponować zaniechanie (bądź odroczenie) dalszych prac nad uprzednim pomysłem.
Studium analiz możliwych wariantów - jest to kolejne studium, wykonywane przy pomysłach inwestycyjnych o podwyższonym stopniu komplikacji bądź o podwyższonym ryzyku inwestycyjnym. Obejmuje ono weryfikację możliwych wariantów realizacji pomysłu projektu zgodnie z przyjętymi kryteriami oceny. Raport końcowy tego stadium projektowania powinien ściśle identyfikować pomysł projektu inwestycyjnego oraz zawierać szereg szczegółowych decyzji kierunkowych. Raport kończy się projektem kolejnej decyzji co do celowości podjęcia dalszych prac projektowych i przygotowawczych.
Studium wykonalności, studium ostatecznej wersji projektu inwestycyjnego – stanowi ono ten etap projektowania inwestycji, w którym uszczegóławiane są te elementy dokumentacji inwestycji, które prowadzą z jednej strony do jak najszybszego jej rozpoczęcia, z drugiej zaś do zminimalizowania ryzyka podjęcia niewłaściwej czy błędnej ostatecznej decyzji. Etap ten częściowo odpowiada tradycyjnie opracowywanym Założeniom Techniczno - Ekonomicznym. Będą się tu znajdować ponadto konkretne założenia i wytyczne prowadzące do optymalizacji inwestycji na potrzeby opracowywanych w przyszłości projektów technicznych. Studium to kończy się jedną z czterech możliwych decyzji:

- Realizować inwestycję zgodnie z przedłożoną dokumentacją ,
- Dokonać określonych poprawek lub uzupełnień,
- Odroczyć realizację do czasu zmiany pewnych warunków bądź ograniczeń, albo do zakończenia pewnych badań lub doświadczeń,
- Zaniechać jakichkolwiek dalszych prac.

Zgodnie z UNIDO odnośne raporty powinny składać się z jedenastu następujących rozdziałów, różniących się stopniem ich wnikliwości, w zależności od etapu studiów, których dotyczą:
• Podsumowanie i wnioski,
• Geneza i istota projektu,
• Analiza rynku i strategia marketingowa,
• Surowce i materiały,
• Lokalizacja, siedziba projektu i aspekty ekologiczne,
• Aspekty techniczne i technologiczne,
• Organizacja i koszty pośrednie,
• Zatrudnienie,
• Plan realizacyjny i finansowanie,
• Ocena sprawności finansowej i rentowności,
• Analiza makroekonomicznej opłacalności.

Szczegółowy zakres poszczególnych studiów opracowywania przeddecyzyjnej dokumentacji, na wstępie dotyczącej pomysłu projektu inwestycyjnego, a na koniec jego projektu inwestycyjnego, zależy od rodzaju i stopnia komplikacji podejmowanej inwestycji. Doradztwo energetyczne może przyjmować formy opracowań które można zakwalifikować jako koncepcje, programy, analizy energetyczne i rachunki techniczno - ekonomiczne. Ta grupa opracowań dotyczy najbardziej obszernych zagadnień, jakimi są np. program termomodernizacji obiektów w gminie bądź program modernizacji gospodarki energetycznej zakładu.

Koncepcja jest zazwyczaj opracowaniem, które obejmuje całokształt zagadnienia, ale o niskim stopniu wnikliwości analizy, wykorzystuje dane wstępne bądź wskaźnikowe. Celem jest tu bowiem ogólne określenie stanu istniejącego oraz pożądanych kierunków działań.
Program charakteryzuje się wyższym stopniem szczegółowości, a jego efektem są konkretne propozycje techniczne działań do realizacji oraz dokładne wyliczenia i analizy ekonomiczne. Uwzględniać on moŜe równieŜ aspekty finansowania przedsięwzięć oraz wykorzystania źródeł energii odnawialnych.
Analizy i rachunki techniczno – ekonomiczne to opracowania które zazwyczaj dotyczą pojedynczego zagadnienia o niskim stopniu złożoności. Przykładem jest tu np. analiza wyboru lub zamiany źródła ciepła, która jest wymagana dla źródeł o mocy powyżej 50 kW celem uzyskania pozwolenia na budowę. MoŜe równieŜ dotyczyć zagadnień, które zwykle są częściami audytów energetycznych, czyli dobór oraz wyliczenie opłacalności
poszczególnych działań termomodernizacyjnych.
Analiza energetyczna obejmuje nie tylko dobór nośników energii i sposoby (technologie) ich wykorzystania, ale również zajmuje się samymi potrzebami na rzecz których energia jest użytkowana.
 Podstawowe zadania analiz energetycznych:
• Minimalizacja kosztów zaspokojenia potrzeb związanych z użytkowaniem energii,
• Spełnienie wymogów prawnych związanych z Użytkowaniem energii, w tym wymogów dotyczących ochrony    środowiska.
Podstawowe cele analizy energetycznej :
• Dobre zrozumienie wielkości, charakterystyki, przyczyn i uwarunkowań zużycia energii przez Użytkownika – gospodarstwo domowe, budynek Użyteczności publicznej, przedsiębiorstwo przemysłowe, ciepłownię lub elektrownię,
• Analiza energetyczna jest podstawą poprawy efektywności wykorzystania energii, obniżenia kosztów energii, zredukowania emisji, etc.

Podczas wykonywania analiz energetycznych stosuje się dwie drogi obejmujące informacje opisujące obiekt jako całość i jego zachowanie. Podejście takie w nomenklaturze doradztwa energetycznego nosi nazwę top – down. Drugie podejście do analizy nazywa się bottom – up i dotyczy poszczególnych urządzeń. Należy zaznaczyć że pierwszym krokiem do analiz energetycznych jest bilans energii. Bilans energii jest pierwszym i niezbędnym krokiem każdej analizy Użytkowania energii w celu opracowania programu oszczędnościowego lub zaprojektowania systemu zarządzania energią. Szczegółowość i złożoność bilansu zależy od charakteru badanego obiektu (porównanie domu jednorodzinnego z zakładem przemysłu chemicznego).
 Bilans energetyczny jako podstawa zadań zwianych z doradztwem energetycznym powinien zawierać:
- Określenie całkowitego zużycia energii dla wszystkich istotnych dla analizowanego problemu nośników energii (faktury zakupu, odczyty liczników, inne pomiary) – w analizowanym okresie i rozkłady czasowe,
- Inwentaryzacja i opis urządzeń zużywających i przetwarzających energię (kotły, piece, suszarki silniki, etc.), określenie ich mocy nominalnych, czasu wykorzystania i w konsekwencji zużycia energii przez urządzenia,
- Określenie charakterystyki budynków: powierzchnia elementów zewnętrznych przegród (ściany, stropy, okna) i ich współczynniki przenikania ciepła, kubatura poszczególnych elementów budynków, krotność wymiany powietrza wentylacyjnego – to dane potrzebne dla określenia zapotrzebowania ciepła do ogrzewania budynków,
- Dodatkowe pomiary charakteryzujące użytkownika energii,
- Sporządzenie bilansu energii czyli całkowite przychody energii dostarczanej do danego obiektu porównywane są ze zużyciem. Jeśli bilans się nie zamyka dodatkowe pomiary i analiza prowadzi do minimalizacji różnicy bilansowej.
Po wykonaniu bilansu energii należy wykonać analizę możliwości poprawy, racjonalizacji użytkowania energii, zmniejszenia oddziaływania na środowisko i redukcji kosztów:
-   Poprawa realizacji poszczególnych procesów,
-   Inwestycje pro-efektywnościowe dla usprawnienia istniejących procesów,
-   Wymiana urządzeń na bardziej efektywne,
-   Odzysk ciepła,
-   Usprawnienie systemów cieplnych budynków,
-   Poprawa sprawności urządzeń realizujących przemiany energetyczne,- 
-   Zastosowanie nowych nośników energii: paliwa odpadowe, odnawialne źródła energii, wymiana paliw na „czystsze” i „sprawniejsze” (np. węgiel na gaz).

Dla każdej opcji określa się zakres inwestycji, zmiany w kosztach zmiennych, wpływ na produkcję i na tej podstawie wykonuje się analizę efektywności ekonomicznej dla każdego przedsięwzięcia.

Porównując analizę energetyczną z audytem energetycznym mamy do czynienia ze zbieżnymi pojęciami, jednak analiza jest pojęciem szerszym od audytu (szybka forma analizy energetycznej) i jest nakierowana na szeroko pojętą racjonalizację użytkowania energii w danym obiekcje, na ogół w celu zmniejszenia kosztów przy jednoczesnym spełnieniu obowiązujących wymogów prawnych.
/Źródło: builddesk.pl/

Istotne zmiany w zakresie auditingu wprowadza Ustawa o efektywności energetycznej, uchwalona przez sejm 04 marca 2011roku, której tekst jest 16-tą wersją projektu ustawy.

Uchwalona ustawa stanowi wdrożenie  Dyrektywy 2006/32/WE w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych. Wprowadzane są systemy  białych certyfikatów, czyli  przedsiębiorstwa sprzedające energię elektryczną, ciepło i gaz  odbiorcom końcowym mają obowiązek corocznie przedstawiać prezesowi URE świadectwa efektywności energetycznej stanowiące dowód zrealizowania przedsięwzięć efektywnościowych w określonym zakresie lub zamiast tych świadectw wnosić opłatę zastępczą. Aby uzyskać świadectwa efektywności energetycznej przedsiębiorstwo może dokonać zmian we własnej działalności, ale głownie ma kupować świadectwa od innych jednostek, które zrealizują przedsięwzięcia służące  poprawie efektywności energetycznej takie  jak izolacja instalacji przemysłowych, przebudowa lub remont budynków, modernizacja oświetlenia, modernizacja lokalnych sieci ciepłowniczych, lokalnych źródeł ciepła i innych.

W  ustawie  efektywność energetyczna jest definiowana jako stosunek uzyskanej wielkości efektu użytkowego danego obiektu, instalacji lub urządzenia technicznego, użytkowanego lub eksploatowanego w typowych warunkach, do ilości energii zużytej przez ten obiekt niezbędnej do uzyskania tego efektu.
 

W ustawie ustalane są specjalne zadania dla  jednostek sektora publicznego dotyczące zaoszczędzenia zużycia energii,  promocji efektywności energetycznej i  prowadzenia działań informacyjnych i edukacyjnych w tym zakresie. Wprowadza się nowy typ dokumentu – audyt efektywności energetycznej i nowy zawód audytora efektywności energetycznej.

Eksploatacja układów technologicznych służących zarówno wytwarzaniu energii elektrycznej, jak i jej przetwarzaniu w procesie przemysłowym, jest związana ze stratami energii.  Straty te powinny być jednak pod stałym nadzorem.  Okresowo prowadzone audyty energetyczne pozwalają na identyfikację nadmiernych strat energii i wskazują sposoby ich minimalizacji przy uwzględnieniu rachunku ekonomicznego.

Audyt energetyczny jest dobrą praktyką inżynierską, której efekty przekładają się na poprawę działań inwestycyjnych, modernizacyjnych i remontowych oraz stanowią bazę dla działań służących poprawie wskaźników techniczno-ekonomicznych funkcjonowania przedsiębiorstwa.
Skuteczna poprawa efektywności wytwarzania, przesyłu czy użytkowania energii wymaga wiedzy i świadomości potencjału działań proefektywnościowych w danym przedsiębiorstwie. Audyt energetyczny to narzędzie diagnostyczne, służące skutecznej identyfikacji tego potencjału.

Jak określono w Ustawie audyt efektywności energetycznej jest to opracowanie zawierające analizę zużycia energii oraz określające stan techniczny obiektu, urządzenia technicznego lub instalacji, zawierające wykaz przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej tych obiektów, urządzeń lub instalacji, a także ocenę ich opłacalności ekonomicznej i możliwej do uzyskania oszczędności energii.

Audyt efektywności energetycznej powinien zawierać:
1) imię, nazwisko i adres zamieszkania albo nazwę i adres siedziby podmiotu, u
którego zostanie zrealizowane przedsięwzięcie służące poprawie efektywności
energetycznej, lub podmiotu przez niego upoważnionego;
2) kartę audytu efektywności energetycznej;
3) oznaczenie miejsca lokalizacji przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności
energetycznej;
4) ocenę stanu technicznego oraz analizę zużycia energii obiektu, urządzenia technicznego
lub instalacji;
5) ocenę efektów uzyskanych w wyniku realizacji przedsięwzięcia służącego poprawie
efektywności energetycznej, w tym w szczególności określenie osiągniętej
oszczędności energii.

Audyt efektywności energetycznej może sporządzić osoba, która:
1) ma pełną zdolność do czynności prawnych i korzysta z pełni praw publicznych;
2) nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne przeciwko
mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi gospodarczemu, obrotowi
pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo skarbowe;
3) ukończyła magisterskie studia wyższe w rozumieniu przepisów o szkolnictwie
wyższym, w zakresie technicznym;
4) odbyła szkolenie dla osób ubiegających się o nadanie uprawnień audytora efektywności
energetycznej lub ukończyła co najmniej roczne studia podyplomowe
umożliwiające uzyskanie wiedzy z zakresu zagadnień określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 33 ust. 7;
5) złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin na audytora efektywności energetycznej.

Minister Gospodarki ustali w drodze rozporządzeń  zakres, formę i sposób sporządzania audytu efektywności energetycznej oraz  sposób przeprowadzania szkolenia i egzaminu dla osób ubiegających się o uzyskanie uprawnień audytora efektywności energetycznej. Przyjęcie w/w rozporządzeń ma na celu dostosowanie rozwiązań krajowych do przepisów dyrektywy 2006/32/WE z 5 kwietnia 2006 r. w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych, a planowany termin ich wydania to grudzień 2011 r.
Źródła finansowania przedsięwzięć
Doradca energetyczny powinien posiadać określony zakres wiedzy ekonomicznej, głównie w zakresie kredytowania inwestycji i remontów.

1. Kredyt bankowy

Właściciele budynków mieszkalnych zwykle nie posiadają wystarczającej ilości wolnych środków  finansowych potrzebnych na przeprowadzenie modernizacji związanej z oszczędzaniem energii.
Istnieje jednak szereg możliwości rozwiązania tego problemu.
Najprostszym środkiem jest kredyt bankowy.
Od kredytobiorcy wymagane jest posiadanie zdolności kredytowej i zabezpieczeń adekwatnych do kwoty kredytu, a także przedstawienia planu inwestycyjnego i analizy ekonomicznej. Na ogół w inwestycjach energo-oszczędnościowych przyjmuje się, że głównym źródłem spłaty kredytu wraz z odsetkami powinny być oszczędności uzyskane w wyniku zrealizowanej modernizacji. Często inwestorzy obawiają się korzystania z kredytu, przy stosowanym przez banki poziomie oprocentowania. Stosuje się czasem błędne kalkulacje prowadzące do pochopnego wniosku, że korzystanie z kredytu jest zupełnie nieopłacalne.
Przy prawidłowej analizie opłacalności kredytu trzeba brać pod uwagę następujące fakty:
- najczęściej odsetki płaci się od niespłaconej  części kredytu, czyli w miarę spłacania są coraz mniejsze,
-  ceny energii (ciepła na ogrzewanie) rosną szybciej niż ceny innych dóbr (powyżej stopy inflacji), a zatem z roku na rok rosną oszczędności uzyskane w wyniku modernizacji,
- Inflacja powoduje, że wartość zwracanych pieniędzy z każdym rokiem się zmniejsza, czyli obciążenie kredytem jest coraz mniej odczuwalne
- Umowa kredytowa może przewidywać okres karencji np. 1-roczny, tzn. w tym czasie płaci się tylko odsetki, a pierwszą ratę kapitałową wpłaca się dopiero po roku od udzielenia pożyczki, gdy uzyska się już znaczne oszczędności eksploatacyjne.
Sposób spłaty kredytu tj. wielkość i rozłożenie w czasie rat kredytowych i odsetek mogą i powinny być negocjowane z bankiem udzielającym kredytu i dostosowane do planowanego przedsięwzięcia tj. do przewidywanej wielkości i rozłożenia w czasie efektów oszczędnościowych.
Ogólnie więc nie należy obawiać się korzystania z kredytu, natomiast należy koniecznie przeprowadzić analizę sytuacji finansowej jaka wystąpi przy niewykonaniu modernizacji i sytuacji przy jej realizacji w oparciu o kredyt bankowy.
Dla niektórych inwestycji energo-modernizacyjnych istnieje możliwość uzyskania kredytów preferencyjnych.Są to kredyty udzielane przez  Bank Ochrony Środowiska, a przeznaczone na inwestycje pro- ekologiczne, a w tym energo-oszczędnościowe.
Bliższe informacje na temat uzyskiwania kredytów, pozyskiwania środków pieniężnych, dokonywania zabezpieczeń majątkowych i pożyczek otrzymają Państwo składając zapytanie w zakładce EMEA Finance.

2. Pożyczki, dotacje, pomoc państwa

Dla inwestycji energo-oszczędnościowych, które przyczyniają się do polepszenia warunków środowiska naturalnego – można uzyskać niiskooprocentowaną pożyczkę lub dotacje z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska lub z wojewódzkich, powiatowych i gminnych funduszy ochrony  środowiska. Na te cele jest także udzielana pomoc finansowa z funduszy pomocowych Unii Europejskiej i innych źródeł zagranicznych.

3. System wspomagania inwestycji termo modernizacyjnych

Ustawa o wspieraniu przedsięwzięć  termomodernizacyjnych obejmuje całokształt działań i daje możliwość korzystania z bezzwrotnej pomocy finansowej państwa. Szczegóły znajdziecie Państwo w zakładce Audyt energetyczny.

4. Finansowanie przez trzecią stronę

Inwestor, który nie może samodzielnie podjąć inwestycji termomodernizacyjnej, może to zrealizować przy pomocy firm świadczących usługi w tej dziedzinie nazywanych ESCO (Energy Saving Company czyli Przedsiębiorstwo oszczędzania energii), a określenie trzecia strona dotyczy zewnętrznej instytucji finansowej, udzielającej dodatkowego wsparcia finansowego firmie ESCO.  Stąd pochodzi więc nazwa tej metody, czyli finansowanie przez trzecią stronę (TPF, Third Party Financing).

Firmy tego typu rozwinęły się w wielu krajach, a powstały także w Polsce.  Zawierane jest porozumienie finansowe, na podstawie którego modernizację finansuje i realizuje nie właściciel (użytkownik) obiektu, ale firma typu ESCO, którą może być firma wykonawcza, bank, regionalna agencja poszanowania energii itp. Ta firma  finansuje i realizuje modernizację i przez ustalony okres czasu odzyskuje poniesione nakłady  i swój zysk, zatrzymując zaoszczędzone koszty użytkowania energii.  Po zakończeniu okresu umownego zainstalowane urządzenia stają się własnością użytkownika, który korzysta już sam z efektów przeprowadzonej  modernizacji.
Ta forma realizacji inwestycji jest korzystna dla właściciela obiektu, gdyż
- nie musi on sam rozwiązywać skomplikowanych problemów technicznych, a powierza to wyspecjalizowanemu wykonawcy,
- nie potrzebuje angażować własnych funduszy, a nawet może nie mieć żadnych własnych funduszy inwestycyjnych,
- nie ponosi ryzyka technicznego i ekonomicznego dotyczącego osiągnięcia założonych efektów.
 
Może to być także korzystne rozwiązanie dla inwestora , który nie ma uprawnień do zaciągnięcia kredytu lub nie ma zabezpieczenia kredytu wymaganego przez bank. Wadą tej formy finansowania są trudności z ustaleniem warunków umowy, które byłyby korzystne  dla inwestora, a jednocześnie zapewniały firmie ESCO odpowiedni poziom zysku i zabezpieczały ryzyko całego przedsięwzięcia. Wykorzystanie tych form finansowania i realizacji inwestycji może być szczególni przydatne w obiektach użyteczności publicznej (szkoły, szpitale, budynki administracji rządowej i samorządowej itp.).  Również termomodernizacja budynków mieszkalnych wielorodzinnych może być realizowana w tej formie organizacyjno-finansowej.